Apollo astronotları Ay’a gittiklerinde yüzeye sismometreler yerleştirdiler. Bu aletler Dünya’da olduğu gibi Ay’da da depremlerin meydana geldiğini çarpıcı bir şekilde ortaya çıkardı. Aslında, bilim adamları o zamandan beri dört tür ay depremi belirlediler: Derin, sığ, termal ve meteor çarpmaları sonucu oluşan çeşitler.
Ancak Apollo 17 misyonundaki cihazlar tarafından kaydedilen termal deprem bilgilerine yeni bir bakış, beşinci ve beklenmedik türde bir ay depremini ortaya çıkardı; Apollo 17 ay iniş üssünün kendisinden kaynaklanan bir deprem.
Apollo 17 görevi sırasında bilim insanları Ay’daki termal depremleri kaydetmek için üç sismometreyi kalibre etti. Ay yüzeyine yerleştirilen bu cihazlar, Ekim 1976’dan Mayıs 1977’ye kadar olan verileri kaydetti. Bu tür termal depremler, Ay’ın gündüzden geceye geçişi sırasında meydana gelen ve 121 santigrat derece ila – 133 santigrat derece.
California Teknoloji Enstitüsü’nden araştırmacılar, verileri makine toplama da dahil olmak üzere modern teknikler kullanarak yeniden analiz etti ve termal depremlerin gün boyunca çok hassas bir düzenlilikle meydana geldiğini belirledi. Ancak verilerde termal şoklarla ilgisi olmayan yeni şoklar da buldular; Sadece sabahları olan şeyler…
Araştırmacılar gizemli sarsıntıların kaynağını üçgenlediler ve şaşırtıcı bir şekilde bunların her sabah güneş tarafından ısıtıldıkça genişleyen ve titreşen dalgalardan oluştuğunu keşfettiler. Apollo 17 Ay’a iniş aracı üsten geldi Fark ettiler. Jeofizik araştırma profesörü ve yeni çalışmanın ortak yazarı Allen Husker, açıklamasında şunları söyledi: Her ay sabahı güneş iniş aracına çarptığında sinyaller ortaya çıkıyor” dedi ve şöyle devam etti: ” Beş ila yedi Dünya saati boyunca her beş ila altı dakikada bir tekrarlanır. Bunlar inanılmaz derecede düzenli ve tekrarlıydı.”
Sonuçta takım Bu olağandışı sinyallerin Apollo 17 iniş üssünden kaynaklandığı belirlendi . Araç sabah ısınıp ısıdan dolayı çatlamaya başladığında yakındaki sismograflar tarafından titreşimler tespit edildi.
Ekip, başlı başına şaşırtıcı bir keşif olmasının yanı sıra, gelecekteki Ay görevlerinin, Ay yüzeyindeyken ekipmanların nasıl genişlediğini ve daraldığını anlamalarına yardımcı olabileceğine inanıyor. Ay’a dönmeden, hatta belki de Ay üssünde çalışmaya başlamadan önce yüzeyin altında faydalı maden yatakları bulmak misyonlar için önemli olacak.
Husker, “ Yeraltı kraterlerinin haritasını çıkarabileceğimizi ve birikintileri arayabileceğimizi umuyoruz” ekledi: ” Ay’ın Güney Kutbu’ndaki kraterlerde güneş ışığı görmeyen belirli alanlar vardır, sürekli gölgede kalırlar. Sismik dalgalar suda daha yavaş hareket ettiğinden, oraya birkaç sismometre koyabilirsek yeraltında sıkışıp kalmış olabilecek su buzunu arayabiliriz.”
Çalışma JGR Planets’te yayınlandı.
